انواع سمعك هاي نامرئي

MMN در نوزادان و کودکان اینجا نرمال است (بسیاری از افراد MMN را نشان نمی¬دهند)، به این علت که در هنگام ثبت تغییر¬پذیری بین¬فردی بیشتری را نسبت به بزرگسالان نشان می¬دهد، خصوصا در مواردی در نوزادان. در¬حال¬حاضر امکان تفسیر مفهوم عدم وجود MMN، وجود ندارد.

تغییر¬پذیری فردی و بین¬فردی:

Lang و همکاران (1995) گزارش کردند که: 1/3 افراد یک گروه متشکل از 139 بزرگسال سالم، نتوانستند در پاسخ به تغییر در فرکانس محرک MMN واضحی را نشان دهند. Dalebout و Fox (2001) دریافتند که تنها 29% گروه بزرگسالان تحت مطالعه¬ی آنها، به محرک گفتاری که به سادگی تشخیص داده می¬شد، MMN نشان دادند. Kurtzberg و همکاران (1995) گزارش¬کردند که: در 25% از افراد گروه متشکل از 25 تازه¬متولد سالم و 20% گروه متشکل از 10 کودک دبستانی، هیچ نشانه¬ای از MMN دیده نشد. Joustiniemi و همکاران (1998)، اعلام کردند که: 39 نفر از 40 فرد بزرگسال به ms50 کاهش در تداوم، MMN نشان دادند، اما با ms25 کاهش تداوم MMN تنها در 32 نفر از 40 نفر ثبت شد. Cone-wesson و Wunderlich (2006) گزارش کردند فقط 30% از افراد تحت مطالعه¬شان به محرک گفتاری MMN نشان دادند. اخیرا Sharma و همکاران (2006) دریافتند که فقط در حدود 50% افراد خردسال دارای کنترل¬های نرمال، MMN وجود دارد. بنابراین با استفاده از روش¬های جاری MMN در افراد نرمال همیشه قابل مشاهده نیست، حتی با وجود این¬که، کنتراست محرک به طور واضح قابل تشخیص و تمایز است. 

منبع:

tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D8%B2%DB%8C%D9%85%D9%86%D8%B3-%D8%B3%DB%8C%DA%AF%D9%86%DB%8C%D8%A7-%D8%A2%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86/